دکتر رحیم وکیلی استاد غدد درون ریز ومتابولیسم کودکان
با توجه به نوسانات سطح گنادوتروپینها در سرم برای رسیدن به تشخیص بلوغ زودرس استفاده از تست تحریکی ضرورت دارد. استاندارد تست تحریکی استفاده از LHRH است. مدتی در بازار دارویی ایران انواعی از آن با نام تجاری Facterl یا Gonadorlin HCL وجود داشت. اساس این تست بر این نکته استوار است که همزمان با شروع بلوغ پاسخ هیپوفیز با (LHRH) GnRH تسهیل شده و FSH,LH در خون با پیک بیشتری ترشح می‌شوند.
معمولا 100 میکروگرم از LHRH بصورت وریدی تزریق و سطح گنادوتروپینها در دقایق 15-30-45-60 (و اگر مقدور باشد در دقیقه 120) اندازه‌گیری میشود. سطح LH,FSH براساس مرحله بلوغ می‌تواند متفاوت باشد ولی در بلوغ زودرس حقیقی سطح LH بطور متوسط 21/6 (از 3/8 تا 141/5) واحد بین المللی در لیتر خواهد بود و سطح FSH در حد 11/8 (از 3/5 تا 42/7) واحد بین‌المللی خواهد بود (1).
در بسیاری از کشورها از جمله انگلستان این تست بصورت استاندارد در بخش‌های غدد درون ریز انجام میشود. به علت در دسترس نبودن و گران بودن GnRH وریدی از حدود بیست سال پیش، استفاده از اگونیست‌های GnRH به عنوان تست تشخیصی مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور از نفارلین، تریپتورلین و لوپرولید و ... استفاده شده است. در سال 1998 سالرنو و همکاران در 14 مورد با تشخیص قطعی بلوغ زودرس سطح LH, FSH و استرادیول را 12 ساعت بعد از تزریق عضلانی تریپتورلین چک کردند و میزان افزایش آنها در حد قابل ملاحظه بود (2).
دریافت فایل pdf مقاله
